Brugsmurf in het netwerk

Marjolein Overdevest is derdejaars studente Media & Entertainment Management. Zij loopt tot half juli stage bij Unit-2 en Magazine on the Spot, om film-formats voor e-zines te ontwikkelen. Vijf dagen per week zit zij ‘op de Unit'. Zij maakt dus van nabij mee hoe de creatieven van Unit-2 met elkaar samenwerken. Met een frisse blik brengt zij via dit blog regelmatig verslag uit van het ‘Werken in een Netwerk’. 

MIJN EERSTE DAG – 15 februari 2016

Mijn eerste dag stage. Heel erg spannend, want dat betekent dat ik niet meer in de vertrouwde omgeving ben van school, waar ik nog veilig aan het handje genomen wordt door docenten en foutjes makkelijk gecorrigeerd kunnen worden door middel van ‘herkansingen’. Weg met de veiligheid en mijn personage als studente zijnde (ook wel bekend als nummer 538102), waar ik me zo graag achter verschuil wanneer het leven meer van mij verwacht dan dat ik denk te kunnen bieden. Nee, vanaf nu zal ik mij begeven in de ‘echte’ wereld. De wereld met grote mensen, de volwassenen, waar niemand elkaar aan het handje neemt en waar fouten ‘liever niet’ gemaakt worden want er bestaat niet zoiets als een ‘herkansing’.

Cool
Hoe zenuwachtig ik ook ben, ik ga niks laten merken en ik blijf heel ‘cool’, besluit ik het weekend voorafgaand aan de stage. Maar die belofte aan mezelf kan ik niet nakomen, blijkt al meteen wanneer ik die maandag opsta. Allerlei gedachten schieten door mijn hoofd terwijl ik in de bus zit die de andere kant op rijdt dan wat ik normaal gewend ben, de vertrouwde omgeving. Op naar Leiden, op naar een nieuwe plek met nieuwe mensen. ‘Wat als ze erachter komen dat ik ze eigenlijk niks kan bieden?’ Of ‘wat als ze me gewoon simpelweg niet aardig vinden?’ Dat laatste is een gedachte waarvan ik nog heel goed weet dat ik er ook mee worstelde toen ik naar ‘de grote school’ ging.

Struggles
Eigenlijk is het daar wel mee te vergelijken, het hele proces van stage lopen. Weer word je gevraagd het oude vertrouwde op te geven voor een nieuwe plek die altijd weer groter lijkt dan de oude, en met nieuwe mensen die ook altijd groter lijken en meer ontwikkeld. Van achtstegroeper ga je naar de middelbare school en word je een ‘brugklasser’. Een tussenfase, je bent namelijk geen achtstegroeper meer, maar je bent ook nog niet een middelbare scholier. En wanneer je eenmaal vijf jaar hebt rondgelopen op die grote school en alle ‘struggles’ die de puberteit met zich meebrengt hebt overleefd, dan ga je studeren. En ben je weer die nieuwe.

Kleine meisje
Maar stage. Ik voel me als derdejaars studentje ontzettend in het diepe gegooid. Natuurlijk ben ik goed voorbereid en natuurlijk heb ik heel veel kennis opgedaan tijdens de eerste tweeëneenhalf jaar studie. Maar de praktijk is zo nieuw. Het voelt zo echt. Tegen mijn studiegenoten heb ik nog de grootste mond, want ik zal ze wel vertellen hoe je die film in elkaar zet. Hier ben ik weer dat kleine meisje, de brugsmurf, die nauwelijks iets durft te zeggen want stel je voor dat er onzinnige en naïeve woorden uit mijn mond komen.

Grote mond
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik mezelf als een wel erg stil en onzeker meisje neerzet, maar dat is niet helemaal waar. Hoewel ik dat ook kan zijn, ben ik aan de andere kant ook dat meisje met die grote mond die graag even vertelt hoe zij ergens over denkt. En dat is wat ik ook ga doen. Ik mag mijn eigen blog schrijven en regelmatig bijhouden hier op de website van Unit-2. En dan zal ik alles vertellen over het werken met, zonder en tussen die zelfstandige ondernemers. Met groot plezier.

Alvast meer zien over mij? Bekijk dan dit filmpje

https://www.youtube.com/watch?v=8MCzhWIJHzo